تراپیست یک سری تمرین داد. از روانشناس هایی که تمرین میدن خیلی خوشم میاد. کاش می شد بارون بیاد. راستش همش دارم حواس خودمو پرت می کنم که از دادگاه فردا ننویسم اما نمیتونم. البته دادگاه چندان مهمی نیست ولی خب اولین بارمه. جز اون یکی دوباری که سرباز بودم و برحسب وظیفه آنجا. دیشب پیتزا خوردم و محشر بود. خیلی بهم چسبید. ولی خیلی گرون شده دیگه. کمتر از صد تومن هیچی نیست تو منو ها :(
امشب میخوام برم و از محصولاتم عکس بگیرم. دو پارچه سفید بزرگ پیدا کردم که یادگار دوران خدمت است. برای زمانی که روی تختمان را آنکارد می کردیم و این پارچه ها نباید حتی یه تا هم می داشتند. اونقدر می کشیدمشون تا صاف صاف بشن. بعد می اومدند و چک می کردند و اونایی که نامرتب تر بودند، قرعه شستن دستشویی به نامشون خورده بود. سارا از کافکا میگه و از اینکه چقدر حرف می زنن. شب تا صبح و صبح تا شب از زمین و زمان. چقدر خوبه آدم یکی اینطوری داشته باشه ها. کاش این دوستش مثل قبلی ها نباشه. کاش منم یکی داشتم که همش باهاش حرف می زدم. وراج بزرگی هستم می دونی.
چرا با آهنگ های خارجی ارتباط برقرار نمی کنم؟ اگه ادل رو فاکتور بگیریم البته. حس می کنم از جامعه یه چیزی کم دارم که اینهمه کانال نویس همه خارجی میشنون و من واقعا دوستشون ندارم. سارا داره میگه تو ویدئوکال خوابیدیم (سو کیوت ^_^)
